Om å nyte og litt nytt...

Deilige dagar heime. Ein må nyte det som nytast bør, og eg er ein nytar. Eg nyt at det er stille rundt meg. Eg nyt at ungane leikar og kosar seg. Eg nyt blomane og lyset om våren. Eg nyt å høyre latter og fantasifulle historier. Eg nyt vakre farger, former, teksturar, kreative prosessar og inspirasjonsrike bilder. Eg nyt å bruke hendene, augene, øyrene og symaskinene mine. Eg nyt kaffekoppen og sjokoladebitane. Eg misliker sterkt når saumar og stoff ikkje gjer det eg vil, og eg blir sint og sur av motgang. Desto viktigare å hugse på alt ein kan nyte. Som for eksempel fine bilder av lukkelege, vakre ungar i herlege, vårlege klede…og ein treåring som akkurat no sitt i sofaen bak meg og syng med til kjenningsmelodien til Brannmann Sam. Love it!

1. Anna har fått nye klede frå nettbutikk, og testar dei medan ho ruller rundt på golvet og herjar med dei nye ikea-putene. Sommarleg kjole frå Miniature, tights frå Ebbe, genser frå FUB.

2. Ein lilla, liten krokus smilar til sola. Endeleg open! 

3. Alfred har fått ny sirkusgenser, med mønster frå Meedom og stoff frå Lillestoff/Bloome.dk. Lillebror skal få kvalbukse av stoff frå Stoff og stil, og storebror viser den stolt fram. 

4. Denne skumle t-skjorta var suksess! 

Ha ein fortreffeleg kveld!

Årets familebilde

Anna og Alfred har laga eit heilt herleg kunstverk for og med heile familien! Eg er både stolt og glad og fornøgd, og det store bildet har allerede komt opp på veggen i gangen. Eg har også vore med bittelitt, for det er jo kjekt å male! :) Dessutan har eg jo måtte vere til stades absolutt heile tida, for å hindre små og store maleulykker og krangling og slikt… Treåringen har malt frå eine sida, og åtteåringen frå andre sida, og vi har jobba i tre omgangar, sånn omtrent.

Her er nokre tips til korleis du og ungane kan lage årets familiebilde:

1. Kjøp eit ganske stort lerret, sånn som f.eks. dette på 70x100 cm frå Søstrene Grene. Slike sel dei mange ulike stader, og i alle prisklasser. 

2. Teip rundt kanten på bildet, så har du ferdig passepartout når du tar bort teipen til slutt. Dette syns eg rammar inn motivet på ein flott måte, og gir eit reinare uttrykk enn om ein malar heile vegen rundt.

3. Mal bakgrunnen på bildet først! Vi brukte grønne og blå nyansar, og ungane vart instruert til å gøyme bort alt det kvite på lerretet. Dette var kjekt for begge to! La dette tørke.

4. Mal konturane til motivet. Her vart åtteåringen bedt om å lage familien, og små uhell vart til blome og bie… Og pappa fekk ikkje skikkeleg plass, så han fekk berre kikke oppom kanten. "Han står liksom heilt nærme, så det er difor han er sånn…" forklarer Anna.

5. Følg litt med så ikkje dei minste blandar alle fargane heilt saman. Her har eg latt treåringen velge fargar sjølv, men har hjelpt han, slik at han har malt dei lyse fargane i eine enden av bildet, og dei mørke i andre.

6. Når alt er tørt igjen, kan ein begynne å fargelegge detaljane i bildet. Eg fulgte nøye opp åtteåringen, slik at ho ikkje skulle slurve... Det vert finare når ein er nøyaktig, og ho fekk enkle tips til korleis ho kunne lage beine strekar inntil det svarte og fylle ut fargen med nok maling. Og sjølv om vi begge var litt utolmodige innimellom, var både eg og Anna fornøgde med resultatet!

 

Slik såg bildet ut etter første arbeidsøkta.

Eg har kjøpt maleduk på Stoff og stil, og treng ikkje vere redd for malingssøl på bordet. Det er også fint for ungane at det ikkje er stress rundt dette med å søle litt, og dei har på maleforkle mens vi held på. Javel, så er eg litt småstressa for at dei skal søle på stolane og tapeten og slikt, men det meste går jo bort! ;)

Vi har forresten brukt akrylmaling frå Søstrene Grene og Hobbylakk og Allmogemaling frå Panduro. Noko blir blankt og anna matt, men alt kan blandast og enkelt vaskast bort med vatn.

Ha ei kreativ veke og ein fin mandag!

Kreativ kos

Etter nokre dagar med dårleg form er treåringen endeleg i farta igjen. Og ikkje berre betyr dette mykje kos og tull og leik og sang, men også stunder med roleg pusling og nokre velfortente pauser for mor… Det er jo faktisk sånn at det er ganske slitsamt å vere heime med sjuke barn, og når ein i tillegg er prototypen på bekymra, forkjøla og trøytt gravid, så kjennast verda som ein betre stad å vere når barnet er i fin form! Då får optimismen fritt utløp igjen, og både mor og barn kan slappe av. Godt!

Figurane Alfred bygger med på desse bilda, har eg kjøpt på museumsbutikken til Nordenfjeldske kunstindustrimuseum i Trondheim. Det er fargeglade og solide pappbitar, som ein kan bygge saman til nydelege og morsomme kreasjonar. Her i huset synast ungane det er veldig kjekt å lage fjeset til pappa, kjærleik på pinne og bokstavar…og alt muleg anna. Når eg no fann nettsida deira Remember Paolo, ser eg at vi må hente meir inspirasjon og kanskje skrive ut nokre bilder. Dette er kjekt!

I går vart denne t-skjorta endeleg ferdig, og Alfred er glad og fornøgd! "Æ e en hai!!" og "Den hai-t-skjorta vil æ ha på mæ i barnehagen i morra!" er kommentarar som viser suksessen… ;) Den tok litt tid, for eg begynte å krangle med ermane, og når eg kranglar med slikt blir eg sur, og når eg er sur funkar det veldig dårleg å krangle… Så heile plagget vart liggande eit par veker, til eg i går klipte bort dei som krangla (Hah! Då vann eg i alle fall den krangelen!) og laga nye, snille, fine ermer. Mønsteret er frå Meedom og stoffet frå Stoff og stil.

Takk til gode venninner som i går oppfordra meg til å blogge litt igjen! Det går litt trått, men det er jo kjempekjekt! :) Og takk til alle som er innom og tar ein titt! Legg gjerne igjen ei helsing!!

Nyt dagen!

Om tid og sånn

Det er heilt ufatteleg at tida kan så fort som den gjer. Eit minutt er eit minutt, men når ein legg saman alle minutta og alle timane, så blir dei til dagar som flyg av garde. Den eine mandagen kjem hakk i hæl på den forrige, og vips! så er det jammen fredag igjen også. 

Slik kjennast det ut for alle som har ein travel kvardag. Alle som er i jobb, har barn og ein heim kjenner til dette. Men også der mykje ligg til rette for å kjenne at tida går sakte, kan ein kjenne at den går så altfor fort. Eg er ikkje i jobb no. Mine dagar er fyllt med trening hos fysio og legeavtalar, og jammen går det ein del tid på cafè også… Og heime skal huset stellast, sakte men sikkert, og når kvelden kjem er eg kaputt. Bekkenløysing og veksande mage har skulda for dette, for tida mi rår eg meir eller mindre over sjølv. Heldigvis. Og eg nyt minutta som kjennast lange, i solskinnet i godstolen i utsiktshjørnet i stova. ;) Eg kan trekke pusten og kjenne at dagen er god, at lyset er godt og at våren er her. 

Og små ting kan gjere at ein stoppar opp og kjenner etter. Små ting som ein legg merke til, som er vakre eller forunderlege. Kanskje også forgjengelege. Som denne tulipanen, som var ein del av ein fantastisk bukett eg fekk til bursdagen min, og som eg spreidde i mindre vasar, berre for å kunne feste augene på vakre tulipanar mange ulike stader i stova. Min favorittblome.

Bilda er tatt med mobilkamera, og er tidligare posta på instagram. 

Denne formiddagen skal eg prøve å nyte kvart minutt, men det er vel noko med alle planane og ønska og forventningane til dagen som gjer at den går så fort. 

Håpar du også legg merke til det gode og det vakre rundt deg!

Oj! Eg såg plutseleg at dette vart innlegg nummer 500! Det er nesten verdt ei lita feiring! :) Kanskje det blir det etterkvart, då? :)

Entusiastisk og begeistra

Relativt enkle saker kan gjere fantastiske ting med barna sin leik! Alfred på tre år vart i alle fall bergtatt av denne kappa, og fantasien fekk verkeleg springfart! Mens Anna på 8 år lurte på kva det skulle forestille, om det var ein spesiell fugl, eller det kunne i alle fall ikkje vere slik eller sånn… Det er så trist å sjå korleis samfunnet og kvardagen og all vektlegginga på faktakunnskap, gjer fantasi og forestillingsevne til noko som er mindre verdt. Jenta mi, som alltid har vore kreativ og rik på fantasi, er skulejente og vil gjerne ha fasitsvar. Når skjedde liksom det? Alfred går heldigvis i ein barnehage der barnas leik og kreative utfalding er høgt prioritert, og vi to har stadig samtalar der vi snakkar om for eksempel grøne, flygande kyr som kjem og landar på verandaen… Kva skulle vi gjort då?! Eller andre rare og morsomme ting, som vi fantaserar rundt når vi lurer på noko, ser noko rart eller leiker og tullar. Dette er uvurderlege stunder for samspelet mellom oss, for meg sjølv, for han og hans utvikling av fantasi, forestillingsevne, språk, humor og så mykje meir. Dette er gull! Og heldigvis er det ikkje slik at storesystra heilt har slutta med slikt, det er berre at ho ikkje kan gjere det når som helst. Ho må liksom vere tydeleg på at dette er berre tull, og det er vel ikkje heilt sant, vel, mamma… Flink og stor! 

Men tilbake til kappa… Eg var typisk veldig seint ute med ei bursdagsgåve til ein nevø, og Anna skulle pakke kofferten for å dra på vinterferiebesøk dit. No måtte eg berre finne på noko lurt! Men det er jammen grenser for mi oppfinnsomheit også, og eg fann ingenting i butikkane, som eg hadde lyst å kjøpte til han. Jaja, då var det berre å slå seg laus på syrommet! Og eg er fornøgd!

Ungane var med og bestemte at den skulle vere i ein blå-grøn variant, og eg fann fram stoffhaugane. Med sikksakksaksa (då kan det ikkje rakne) klipte eg trekantar, og dei vart av varierande storleikar og fasongar. Men det er berre flott på ei slik kappe!  Eg brukte chambray frå Stoff&Stil til kappa, og hadde eg hatt meir, skulle eg laga den enda breiare, slik at den kunne vore festa til handledda… Men det blir kanskje neste gong? I halsen sydde eg ein kanal der eg sette i ei snor til knyting. Hadde eg hatt hemper ville eg kanskje brukt det i staden, for eg er ikkje særleg begeistra for knytte snorer i halsen på barn. Eg sydde på trekantane radvis frå botnen, og det var så moro å sjå framgangen og leike seg med kva for nokre bitar som skulle vere dei neste. Herleg! Og slike vil eg lage fleire av!

"Kva er det..?" spurte Anna, då eg stolt viste den fram. 

"Åh, det er ei dragekappe!" seier Alfred entusiastisk og begeistra! 

Suksess! Håpar bursdagsbarnet likar den også… ;)

Ønskar deg ein fortreffeleg laurdag, 
og god vinterferie til deg som skal ha det!

Fart i symaskina

Endeleg fart i symaskina! Store, fine Anna mi fekk seg ny genser, eller tunika om du vil. Stoffet fall ho pladask for, då eg opna pakken med stoff eg bestilte frå Bloome.dk. Deilig, mjuk jersey i lekre fargar! No ventar metervis med andre innbydande stoff, og eg har fått sjølvtilliten eg trengte. Det er så kjekt å sy når mottakaren blir såå glad! Oppskrifta er frå Ottobre 1/2014.

I bakgrunnen skimtast (eh..eg fekk ikkje til å trylle det bort i redigeringsprogrammet, dessverre…) stovegolvet på ein heilt alminneleg kvardag. Ikkje mindre enn fire store bilar av ulike slag sneik seg med på bildet. Men dette er i favorittleikekroken, nesten under spisebordet, ved dei store, lave stovevindua der lyset er heilt utruleg godt! Så då kan resten av stovegolvet vere ganske leikefritt, og eg kan vende ryggen til rotet og late som det ikkje er så ille… ;) 

I ein annan krok, med vindu i fleire retningar, står den store, stygge og veldig behagelege stolen. Det er ein deilig, deilig lesekrok, og eg frydar meg over at det ikkje berre er eg som blir hekta på bøker… Rett frå skulen og inn i stolen, fordi ho berre måå lese litt meir i den spennande boka. Slikt blir ei leseglad mamma fornøgd med! Sjølv var eg innom ein bokhandel i går etter fysio, og kjøpte Et helt halvt år av Jojo Moyes. Eg la den spent i veska, rusla vidare til Kaffebrenneriet, kjøpte kaffe og scones og sette meg UTE med eit teppe over beina og sola i fjeset. Love it!! Midt i gågata i Trondheim, midt i februar og berre heilt perfekt sitte-ute-på-cafè-og-lese-bok-vèr! Og boka må eg verkeleg anbefale! Eg måtte tvinge meg sjølv til å legge den bort seint i går kveld, berre fordi eg ikkje ville bruke den opp på berre ein dag. Ja, og dessutan var det nok også leggetid for lengst… No skal eg straks krype opp i godstolen med ein god kopp kaffe og boka mi igjen. Luksus!

Ønskar deg ein fortreffeleg onsdag!

To heilt ulike prosessar

Det er så deilig når helga får vere helg, timane er lange og ingenting står på programmet. Og så fyllast alle timane likevel! Dei fleste fyllast med slikt som er fint og godt, men det oppstår også ei og anna minikrise i heimen… 

På dei øverste bilda ser du komposten vår. Kompostering er gøy! Ja, det er faktisk det! Eg blir utruleg fascinert av å sjå korleis det vi kastar i komposten påvirkar prosessen i kassen, og så blir det til noko matnyttig! ;) (Hihi... Pun intended!) I luka nederst hentar vi fram ganske fin jord, som pakkast i vanlege søppelsekkar. Sekkane får nokre hol i botnen, slik at meitemarkane kan kravle litt ut og inn som dei vil, og så skal jorda få fortsette sin prosess og bli supertilskot til buskar og bed utpå våren. Men eg er ganske uerfaren enno, så eg er spent på korleis frosten spelar inn. Foreløpig held vi i alle fall prosessen inni KompostBjørnen varm og fin!

Inne kan vi også pusle med ulike ting. No i helga hadde vi ei koseleg malestund ved kjøkkenbordet, og alt var fryd og gammen til det plutseleg vart bråstopp. Kor vart det feil? Det gjekk frå idyll til total kollaps på ti minutt, og vi trengte jammen litt tid for å komme igang igjen etterpå. Slike prosessar syns eg er vanskeleg å forstå! Pappaen var på fjelltur, og eg og ungane skulle på bytur og konsert. Men eg kan love deg at det ikkje er lett å dra på tur med krykker og treåring som ikkje samarbeider… Så då kom nederlaget susande, og mamma vart skikkeleg sinteguri, noko som sjeldan løyser vanskelege situasjonar. Isj! Det endte heldigvis godt, mykje takka vere godaste storesystra, som trøysta Alfred då mamma hadde trampa ut i raseri. Og godaste Alfred som sa unnskyld for første gong i sitt liv, og som delte ut verdas aller beste kos. Og mamma måtte grine litt igjen, og seie unnskyld for at eg vart så sint. Så pakka vi veska og krykkene og stabla oss ut i bilen, framleis litt tårevåt, og lillebror sovna, mens Anna satt og skravla og sang, og vi kom oss til byen. Vi kom oss på beina og på superflott konsert! Det kallar eg Happy Ending! 

Joda, det er mange som har temperament her i huset, men heldigvis er vi gode med kvarandre!

Ver god med dei du har rundt deg, du også!

Enjoy the little things

Kos deg med dei små tinga! Legg merke til det som er godt, fint, vakkert, inspirerande og gir deg noko! No når debatten går om gravide og sjukmeldingane deira, kjenner eg at eg treng å vere positiv. Av og til treng ein det litt meir enn ellers. No når eg ikkje er i arbeid, men heller ikkje er sjuk, treng eg å tenke på det som er bra, og heldigvis er eg flink til å fryde meg over dei enkle tinga! Som ein heimelaga kaffe latte og to kjeks på ein vanleg kvardag, med sola inn vinduet og heile verda i fanget...

Og om det er vanskeleg å halde fokus, kan jo alltids ei runde på Pinterest vere til hjelp…! ;)

by Lisa Congdon

fra inspirationalpicturequotes

fra Happy Go Lucky

fra Weheartit

I krikar og krokar

Barna får plass i denne heimen, det er i alle fall sikkert! Her bur det Pet Shopar i i krikar og krokar, og Duplodyrehagen har visst opna alle bura sine denne veka, så alle dyra har lista seg rundt i stova… Dyrepassarane rir rundt på krokodiller og dinosaurar midt på golvet, mens sebra, hundar og skilpadder snik seg bortover vinduskarmen. Hesten tar og er nok ein liten risiko, der han ligg midt i løypa mellom stova og kjøkkenet. Jaja, det er jo fint at alle trivast her!

Eg og Alfred har ein slitsam og roleg dag i dag, og slike dagar har det vore mange av i det siste. No ventar vi på at hosten skal forsvinne, energien komme tilbake for fullt og guten vere klar for barnehagen igjen. Sjølv får eg gjort utruleg lite slike dagar. Eg treng liksom litt ro og fred og tid for meg sjølv, dersom eg skal få til å vere kreativ og skapande, i alle fall. Men vi kosar oss likevel. Bollar i ovnen og NrkSuper på Paden. Litt strikking innimellom, kanskje?

Slik ser det ut i kroken ved vinduet i dag. Og eg trur jammen at eg skal sette meg og strikke vidare på fantastisk mjukt og godt babystrikketøy. Herleg!

Ønskar deg ei nydeleg helg!

Nyt dagen

Det kjennast verkeleg ut som vi nærmar oss våren no, altså! Snart ferdig med januar, og her i Trondheim er det framleis like tørt (og kaldt). Ungane snakkar dagleg om kor gjerne dei skulle hatt snø, men eg kjenner at det ikkje er så viktig for min del. Ikkje no når det går mot slutten av januar, det er ein månad sidan sola snudde, og snø eller ikkje snø, det er lysare ute! Sol rett inn i stova. Gult og varmt lys. Og inne kan vi nyte tulipanar og peisvarme og kvarandre. Herleg!

I helga har verdas snillaste morfar vore på besøk her, og Alfred jublar over at det er framgang i oppussinga av rommet hans. Det skal nok bli bra! No må berre mammaen og pappaen vere like flittige som morfar, og få ting gjort…! Eg er nok flinkare til vaffelsteiking og småtteri enn til dei store prosjekta. (Skranglebekken!) Men jammen er det koseleg med saft og vaflar ved kjøkkenbordet også! Liten mugge passar fint til små barnehender, så får ein til meir sjølv! Det er meistring! Stas!

Det er kvardag igjen. Ingen gjestar og ingen andre heime enn meg sjølv. Eg elskar verkeleg å ha besøk, men det er når eg puslar aleine at eg får ting gjort… I dag er det berre trening som står på programmet, og eg har enno eit par timar til eg må komme meg i veg. Så først skal eg skru på kaffemaskina, så må eg skru på varmen på syrommet, så lage kaffe og nyte den i godstolen ved vinduet, mens syrommet blir varmt. Deretter er det kreatid. Herleg! Ja, eg veit det. Det er verkeleg akkurat så luksus som det høyrast ut. Heldige, heldige oss som bur her, og som kan vere heime når vi ikkje er i stand til å vere på jobb…

Nyt dagen du også!

Liksomkjole… (Ikkje alle nettkjøp er like heldige!)

Happy Dress Makers

Er det i dag eg skal prøve meg som motebloggar? Neida, slapp av, det skal eg slettes ikkje. Men eg måtte berre dele dette… Eg har handla ein del på Etsy dei siste åra, og stort sett har eg vore veldig fornøgd, men denne gongen vart det nesten komisk! Denne kjolen fall eg nemleg litt for, og tenkte at den ville vere super å ha framover. I klesskapet mitt finn eg mange slags kvardagskjolar eller tunika, og eg likar best å gå med det over tightsen. Og her var det altså ein kjole som passa perfekt til formålet, til årstida og til den veksande magen. Flott! Og det gjekk heller ikkje lenge før den kom i posten, slik at eg raskt kunne slenge den på meg…. Sjå berre her:

Haha! Ikkje akkurat kjolelengde på denne! Men greit nok, eg skal kjøpe meg ei bukse ein dag, og då kan det jo vere greit å ha ein genser… ;) (Beklager bildet, forresten! Det er jammen ein kunst å fotografere seg sjølv, og akkurat det har eg svært lite trening i…) Men eg gir ikkje opp nettkjøpa mine så lett, og eg har funne fleire fine klede eg ønskar meg. Klikk på bilda for å komme til butikken! Det er forresten ein ting som er veldig påfallande når eg søker etter maternity dress på Etsy… Då er nemleg halvparten av produkta fotografert med liknande tresmykker som det øverste, og frå butikkar i Kina! Min genser hadde ein fransk lapp på seg då den kom, og såg ut som den var sendt frå UK. Jaja...

Toad in a Tree

Original Style Shop

Lukke til med dine nettkjøp..!

Heilt eventyrleg

Tell Me A Story Activity Set - The Small Object

Story Stones - Crafting Connections

Ein sliten, liten gut sovna på sofaen i dag, etter ei vidunderlig lita stund. Vi la oss godt tilrette på putene han og eg, og då han låg der i armkroken min var det nesten så vi låg nase mot nase. Mjuk og god, er han. "Mamma, no må du fortelle ei historie", seier han, og eg tenker meg om. Ja, eg vil gjerne fortelle eit eventyr, og treåringen ligg og frydar seg over historia om Gullhår, fantasifullt overbrakt og fargelagt, men utan andre bilder enn dei han sjølv kan skape inni seg. Han er trøytt, men eg måå fortelle ei historie til! Ei om det store, skumle trollet! Og eg fortel om trollet, det som var så stort og stygt, med ei lang og krokete nase og alt som høyrer til. Han nyt stunda, og det gjer eg òg. Etterpå syng eg for han. Stille og fint ligg vi i sofakroken, og medan eg syng vakre, gamle songar, fell han i søvn. Sliten etter gårsdagens og dagens påkjenningar. Slike stunder er gull!

Den Gode Historien

Eg har ei god venninne som er ein fantastisk forteljar, og ho held kurs slik at fleire kan lære å fortelle historier som berører og begeistrer. Alle som jobbar med menneske, og kanskje særleg alle som jobbar med barn, burde lære meir om korleis dei kan formidle gode historier. Så snart eg får sjansen er eg med! Klikk på bildet med den eventyrlege, vakre døra for å komme inn til Hege.

Barnevev av restegarn

Små og enkle ting kan vere verkeleg fine! Denne veven laga Anna for lenge sidan, og den heng på stova, til glede for både hjarte og auge! Den er laga så enkelt som at to pinnar er lagt i kryss, og så trur eg den gule tråden innerst er surra for å feste dei saman. Så har ho surra og vevd med ulike garnrestar, og fargane er så fine! Eg likar så godt den litt duse blågrøne mot den sennepsgule, og det lille hintet av glitter, og litt raudt og knallblått for å gi kontrast…. Det er rett og slett slik at mange av fargane ho har brukt her plukkast opp i detaljar ellers i stova, som den lyseblå puffen, den gule lampa, den raude stolen, putene i sofaen… Joda, eg likar godt fargar! Og då er det godt å ha kvite veggar og lyst golv som lerret!

Det har vore ein intens mandag, og dei neste dagane blir Alfred heime for å bli i form til kvardagen og barnehagen igjen. No kjenner eg det er kvelden, og vurderer ein deilig dypp i badekaret før leggetid. Det gjer godt! Men atter ein gong; takk for at de er innom her! 

Ønskar deg ei strålande veke!

Sanseleg påfyll

Nye sanseputer i Eplabutikken min!

Desse er fantastisk kjekke å lage! Eg klipper og puslar og prøvar og fiksar og gjer om igjen, heilt til dei blir slik eg vil ha dei, og slik dei små fingrane og augene og munnane kan utforske dei. For dei er populære, og om eg får seie det sjølv, så er dei rett fine! Inni er dei fylt med vatt, og bittelitt lavendel, og så har eg putta inn ei lita bjelle, som lagar ein forsiktig og fin lyd… Men den bjella er dessverre akkurat så stor at når eg pakkar puta blir den over to cm, sjølv om eg prøvar å klistre den flat. Og som mange veit, så er pakkar over to cm tjukke dobbelt så dyre å sende som dei andre… Hrmpf!

I dag er det fredag, og det er deilig med helg igjen! Eg gler meg til å vere saman med familien, ha svigerinnebesøk, gjere huset fint, lage god mat og få sola inn gjennom vindua mine. Deilig! Kva gler du deg til denne helga?

Nyt dagen!

I blomstring

Så kjekt det er å få fine tilbakemeldingar! Eg blir glad og audmjuk og stolt, og kosar meg verkeleg med å vere tilbake i dette rause og inspirerande fellesskapet som denne delen av bloggverda er! Og sjølv om eg enno strevar litt med layout og bilder og slikt, så kjenner eg at eg er på veg tilbake til det også! I dag har eg tatt produktbilder av dei nye sanseputene eg har laga, slik at eg kan fylle på litt i Eplabutikken min. Der kjem det nok nokre skjørt også etterkvart, men eg kan starte med dette. Alfred skal i barnehagebursdag, og eg håpar jenta som fyller fem vil like dette skjørtet! Rosa og blomstrete, og med friske grønne kantar. Herleg! Og så utruleg kjekt det er å skape litt igjen! Lukke!

No ventar snart tekoppen, sofakroken og strikketøyet. Mmmmm…. Det er heller ikkje dumt, altså!

Ha ein fin kveld, du òg!

For ei kløne!

Æsjogfysjogfrustrasjonimassevis!!

No i formiddag (ja, i timesvis, faktisk!) har eg streva enormt med å fikse på bloggen min… Eg tenkte at det ikkje skulle vere noko pes å endre på oppsettet, og fann gratisgreier via fantastiske Pinterest. MEN det var slett ikkje så enkelt som eg trudde, og når eg i tillegg er ganske uerfaren med Mac må eg berre innsjå at eg er ei kløne! Fyttikatta så kjedeleg!

No kjenner eg at det er på tide å legge vekk kløninga ei stund, og heller gå ned på syrommet ein tur, det er veldig mykje kjekkare! :)

Beklager rotet her inne!!

Ny start med nytt syrom!

Det kriblar litt i magen. Musikken som svingar seg gjennom huset passar til stemninga i meg akkurat no. Sola skin på meg gjennom vinduet, og lufta utanfor er sprakande og knirkande kald. Eg sit og vaklar på ein gammal trappekrakk, og rundt meg er fargar og mønster og ei nesten uoverskueleg mengde inspirerande materiell. 

Dette er lukke! Eg har fått eige syrom!

Det er nye tider her i huset. Mykje skal skje i dette nye året, og medan vi ventar på at fire skal bli fem, humpar eg rundt heime og vekslar fint mellom å ligge godt oppstabla mellom putene og synast synd på meg sjølv, og det mykje betre alternativet; frydar meg over tid til utløp for oppdemt kreativitet! Oh joy!

Dei siste månadane har eg dagleg tenkt ut opptil fleire blogginnlegg eg skulle laga, og no tar eg atter ein gong sats og hoppar i det. Blogginga har gitt meg så mykje, og eg er definitivt ikkje klar for å gi opp den, altså. Håpar det framleis er nokon der ute i verda som har lyst å bli med ferda vidare! 

Den fine kattepungen har Ingrid Riddervold sydd!

Ønskar deg ein fortreffeleg vinterdag!