Ein vinterleg haustdag

Årets første kvite morgon!

I pysjamas og med kalde tær tok eg forventningsfullt med meg Storesøster bort til vinduet i dag tidleg. Eg hugsar så godt kjensla av den første snøen då eg var lita! Dette magiske, kvite teppet som gjer at alt blir annleis. Hagen ser annleis ut, lyset er forandra og lydane er pakka inn i vatt. Augene til Storesøster skinte, då ho høgtideleg kunne informere om at i dag skulle ho ha med skia i barnehagen...Vel, min entusiasme stod nok ikkje til forhåpningane. Det er litt tidleg for skigåing enno, meiner no eg.

Etter å ha kikka på nydelege haustbilder her, måtte eg ut på trappa og knipse litt sjølv. Ericaen og lavendelen har fått kvite tepper på seg, og den finfine sofaen på verandaen har også fått nokre fnugg... Den har imidlertid blitt populær blant skjærene i nabolaget, som plukkar skumgummien ut av holet i armlenet. På samme måte som dei plukkar skumgummi ut av bittesmå hol i tørkestativet..! 

Det er innekos for meg i dag også, trass i knallblå himmel, sol og kvite tretoppar... Tenk å kunne gå seg ein liten tur i marka i dag!! Rusle rundt, sjå siste restar av haustfargar innimellom den mjuke, tørre, fine snøen, knipse nokre bilder (for det er ein utruleg god måte å SJÅ på!), bevege seg og kanskje til og med bli litt svett og andpusten.. Ja, ikkje det at eg ikkje er andpusten, men svett blir eg ikkje av å reise meg frå stolen, i alle fall.. ;) Magen er diger og i vegen, kroppen er tung og Lillebror må berre komme!!

Ha ein STRÅLANDE dag!