Om å nyte og litt nytt...

Deilige dagar heime. Ein må nyte det som nytast bør, og eg er ein nytar. Eg nyt at det er stille rundt meg. Eg nyt at ungane leikar og kosar seg. Eg nyt blomane og lyset om våren. Eg nyt å høyre latter og fantasifulle historier. Eg nyt vakre farger, former, teksturar, kreative prosessar og inspirasjonsrike bilder. Eg nyt å bruke hendene, augene, øyrene og symaskinene mine. Eg nyt kaffekoppen og sjokoladebitane. Eg misliker sterkt når saumar og stoff ikkje gjer det eg vil, og eg blir sint og sur av motgang. Desto viktigare å hugse på alt ein kan nyte. Som for eksempel fine bilder av lukkelege, vakre ungar i herlege, vårlege klede…og ein treåring som akkurat no sitt i sofaen bak meg og syng med til kjenningsmelodien til Brannmann Sam. Love it!

1. Anna har fått nye klede frå nettbutikk, og testar dei medan ho ruller rundt på golvet og herjar med dei nye ikea-putene. Sommarleg kjole frå Miniature, tights frå Ebbe, genser frå FUB.

2. Ein lilla, liten krokus smilar til sola. Endeleg open! 

3. Alfred har fått ny sirkusgenser, med mønster frå Meedom og stoff frå Lillestoff/Bloome.dk. Lillebror skal få kvalbukse av stoff frå Stoff og stil, og storebror viser den stolt fram. 

4. Denne skumle t-skjorta var suksess! 

Ha ein fortreffeleg kveld!

Årets familebilde

Anna og Alfred har laga eit heilt herleg kunstverk for og med heile familien! Eg er både stolt og glad og fornøgd, og det store bildet har allerede komt opp på veggen i gangen. Eg har også vore med bittelitt, for det er jo kjekt å male! :) Dessutan har eg jo måtte vere til stades absolutt heile tida, for å hindre små og store maleulykker og krangling og slikt… Treåringen har malt frå eine sida, og åtteåringen frå andre sida, og vi har jobba i tre omgangar, sånn omtrent.

Her er nokre tips til korleis du og ungane kan lage årets familiebilde:

1. Kjøp eit ganske stort lerret, sånn som f.eks. dette på 70x100 cm frå Søstrene Grene. Slike sel dei mange ulike stader, og i alle prisklasser. 

2. Teip rundt kanten på bildet, så har du ferdig passepartout når du tar bort teipen til slutt. Dette syns eg rammar inn motivet på ein flott måte, og gir eit reinare uttrykk enn om ein malar heile vegen rundt.

3. Mal bakgrunnen på bildet først! Vi brukte grønne og blå nyansar, og ungane vart instruert til å gøyme bort alt det kvite på lerretet. Dette var kjekt for begge to! La dette tørke.

4. Mal konturane til motivet. Her vart åtteåringen bedt om å lage familien, og små uhell vart til blome og bie… Og pappa fekk ikkje skikkeleg plass, så han fekk berre kikke oppom kanten. "Han står liksom heilt nærme, så det er difor han er sånn…" forklarer Anna.

5. Følg litt med så ikkje dei minste blandar alle fargane heilt saman. Her har eg latt treåringen velge fargar sjølv, men har hjelpt han, slik at han har malt dei lyse fargane i eine enden av bildet, og dei mørke i andre.

6. Når alt er tørt igjen, kan ein begynne å fargelegge detaljane i bildet. Eg fulgte nøye opp åtteåringen, slik at ho ikkje skulle slurve... Det vert finare når ein er nøyaktig, og ho fekk enkle tips til korleis ho kunne lage beine strekar inntil det svarte og fylle ut fargen med nok maling. Og sjølv om vi begge var litt utolmodige innimellom, var både eg og Anna fornøgde med resultatet!

 

Slik såg bildet ut etter første arbeidsøkta.

Eg har kjøpt maleduk på Stoff og stil, og treng ikkje vere redd for malingssøl på bordet. Det er også fint for ungane at det ikkje er stress rundt dette med å søle litt, og dei har på maleforkle mens vi held på. Javel, så er eg litt småstressa for at dei skal søle på stolane og tapeten og slikt, men det meste går jo bort! ;)

Vi har forresten brukt akrylmaling frå Søstrene Grene og Hobbylakk og Allmogemaling frå Panduro. Noko blir blankt og anna matt, men alt kan blandast og enkelt vaskast bort med vatn.

Ha ei kreativ veke og ein fin mandag!

Kreativ kos

Etter nokre dagar med dårleg form er treåringen endeleg i farta igjen. Og ikkje berre betyr dette mykje kos og tull og leik og sang, men også stunder med roleg pusling og nokre velfortente pauser for mor… Det er jo faktisk sånn at det er ganske slitsamt å vere heime med sjuke barn, og når ein i tillegg er prototypen på bekymra, forkjøla og trøytt gravid, så kjennast verda som ein betre stad å vere når barnet er i fin form! Då får optimismen fritt utløp igjen, og både mor og barn kan slappe av. Godt!

Figurane Alfred bygger med på desse bilda, har eg kjøpt på museumsbutikken til Nordenfjeldske kunstindustrimuseum i Trondheim. Det er fargeglade og solide pappbitar, som ein kan bygge saman til nydelege og morsomme kreasjonar. Her i huset synast ungane det er veldig kjekt å lage fjeset til pappa, kjærleik på pinne og bokstavar…og alt muleg anna. Når eg no fann nettsida deira Remember Paolo, ser eg at vi må hente meir inspirasjon og kanskje skrive ut nokre bilder. Dette er kjekt!

I går vart denne t-skjorta endeleg ferdig, og Alfred er glad og fornøgd! "Æ e en hai!!" og "Den hai-t-skjorta vil æ ha på mæ i barnehagen i morra!" er kommentarar som viser suksessen… ;) Den tok litt tid, for eg begynte å krangle med ermane, og når eg kranglar med slikt blir eg sur, og når eg er sur funkar det veldig dårleg å krangle… Så heile plagget vart liggande eit par veker, til eg i går klipte bort dei som krangla (Hah! Då vann eg i alle fall den krangelen!) og laga nye, snille, fine ermer. Mønsteret er frå Meedom og stoffet frå Stoff og stil.

Takk til gode venninner som i går oppfordra meg til å blogge litt igjen! Det går litt trått, men det er jo kjempekjekt! :) Og takk til alle som er innom og tar ein titt! Legg gjerne igjen ei helsing!!

Nyt dagen!

Om tid og sånn

Det er heilt ufatteleg at tida kan så fort som den gjer. Eit minutt er eit minutt, men når ein legg saman alle minutta og alle timane, så blir dei til dagar som flyg av garde. Den eine mandagen kjem hakk i hæl på den forrige, og vips! så er det jammen fredag igjen også. 

Slik kjennast det ut for alle som har ein travel kvardag. Alle som er i jobb, har barn og ein heim kjenner til dette. Men også der mykje ligg til rette for å kjenne at tida går sakte, kan ein kjenne at den går så altfor fort. Eg er ikkje i jobb no. Mine dagar er fyllt med trening hos fysio og legeavtalar, og jammen går det ein del tid på cafè også… Og heime skal huset stellast, sakte men sikkert, og når kvelden kjem er eg kaputt. Bekkenløysing og veksande mage har skulda for dette, for tida mi rår eg meir eller mindre over sjølv. Heldigvis. Og eg nyt minutta som kjennast lange, i solskinnet i godstolen i utsiktshjørnet i stova. ;) Eg kan trekke pusten og kjenne at dagen er god, at lyset er godt og at våren er her. 

Og små ting kan gjere at ein stoppar opp og kjenner etter. Små ting som ein legg merke til, som er vakre eller forunderlege. Kanskje også forgjengelege. Som denne tulipanen, som var ein del av ein fantastisk bukett eg fekk til bursdagen min, og som eg spreidde i mindre vasar, berre for å kunne feste augene på vakre tulipanar mange ulike stader i stova. Min favorittblome.

Bilda er tatt med mobilkamera, og er tidligare posta på instagram. 

Denne formiddagen skal eg prøve å nyte kvart minutt, men det er vel noko med alle planane og ønska og forventningane til dagen som gjer at den går så fort. 

Håpar du også legg merke til det gode og det vakre rundt deg!

Oj! Eg såg plutseleg at dette vart innlegg nummer 500! Det er nesten verdt ei lita feiring! :) Kanskje det blir det etterkvart, då? :)

Entusiastisk og begeistra

Relativt enkle saker kan gjere fantastiske ting med barna sin leik! Alfred på tre år vart i alle fall bergtatt av denne kappa, og fantasien fekk verkeleg springfart! Mens Anna på 8 år lurte på kva det skulle forestille, om det var ein spesiell fugl, eller det kunne i alle fall ikkje vere slik eller sånn… Det er så trist å sjå korleis samfunnet og kvardagen og all vektlegginga på faktakunnskap, gjer fantasi og forestillingsevne til noko som er mindre verdt. Jenta mi, som alltid har vore kreativ og rik på fantasi, er skulejente og vil gjerne ha fasitsvar. Når skjedde liksom det? Alfred går heldigvis i ein barnehage der barnas leik og kreative utfalding er høgt prioritert, og vi to har stadig samtalar der vi snakkar om for eksempel grøne, flygande kyr som kjem og landar på verandaen… Kva skulle vi gjort då?! Eller andre rare og morsomme ting, som vi fantaserar rundt når vi lurer på noko, ser noko rart eller leiker og tullar. Dette er uvurderlege stunder for samspelet mellom oss, for meg sjølv, for han og hans utvikling av fantasi, forestillingsevne, språk, humor og så mykje meir. Dette er gull! Og heldigvis er det ikkje slik at storesystra heilt har slutta med slikt, det er berre at ho ikkje kan gjere det når som helst. Ho må liksom vere tydeleg på at dette er berre tull, og det er vel ikkje heilt sant, vel, mamma… Flink og stor! 

Men tilbake til kappa… Eg var typisk veldig seint ute med ei bursdagsgåve til ein nevø, og Anna skulle pakke kofferten for å dra på vinterferiebesøk dit. No måtte eg berre finne på noko lurt! Men det er jammen grenser for mi oppfinnsomheit også, og eg fann ingenting i butikkane, som eg hadde lyst å kjøpte til han. Jaja, då var det berre å slå seg laus på syrommet! Og eg er fornøgd!

Ungane var med og bestemte at den skulle vere i ein blå-grøn variant, og eg fann fram stoffhaugane. Med sikksakksaksa (då kan det ikkje rakne) klipte eg trekantar, og dei vart av varierande storleikar og fasongar. Men det er berre flott på ei slik kappe!  Eg brukte chambray frå Stoff&Stil til kappa, og hadde eg hatt meir, skulle eg laga den enda breiare, slik at den kunne vore festa til handledda… Men det blir kanskje neste gong? I halsen sydde eg ein kanal der eg sette i ei snor til knyting. Hadde eg hatt hemper ville eg kanskje brukt det i staden, for eg er ikkje særleg begeistra for knytte snorer i halsen på barn. Eg sydde på trekantane radvis frå botnen, og det var så moro å sjå framgangen og leike seg med kva for nokre bitar som skulle vere dei neste. Herleg! Og slike vil eg lage fleire av!

"Kva er det..?" spurte Anna, då eg stolt viste den fram. 

"Åh, det er ei dragekappe!" seier Alfred entusiastisk og begeistra! 

Suksess! Håpar bursdagsbarnet likar den også… ;)

Ønskar deg ein fortreffeleg laurdag, 
og god vinterferie til deg som skal ha det!

Fart i symaskina

Endeleg fart i symaskina! Store, fine Anna mi fekk seg ny genser, eller tunika om du vil. Stoffet fall ho pladask for, då eg opna pakken med stoff eg bestilte frå Bloome.dk. Deilig, mjuk jersey i lekre fargar! No ventar metervis med andre innbydande stoff, og eg har fått sjølvtilliten eg trengte. Det er så kjekt å sy når mottakaren blir såå glad! Oppskrifta er frå Ottobre 1/2014.

I bakgrunnen skimtast (eh..eg fekk ikkje til å trylle det bort i redigeringsprogrammet, dessverre…) stovegolvet på ein heilt alminneleg kvardag. Ikkje mindre enn fire store bilar av ulike slag sneik seg med på bildet. Men dette er i favorittleikekroken, nesten under spisebordet, ved dei store, lave stovevindua der lyset er heilt utruleg godt! Så då kan resten av stovegolvet vere ganske leikefritt, og eg kan vende ryggen til rotet og late som det ikkje er så ille… ;) 

I ein annan krok, med vindu i fleire retningar, står den store, stygge og veldig behagelege stolen. Det er ein deilig, deilig lesekrok, og eg frydar meg over at det ikkje berre er eg som blir hekta på bøker… Rett frå skulen og inn i stolen, fordi ho berre måå lese litt meir i den spennande boka. Slikt blir ei leseglad mamma fornøgd med! Sjølv var eg innom ein bokhandel i går etter fysio, og kjøpte Et helt halvt år av Jojo Moyes. Eg la den spent i veska, rusla vidare til Kaffebrenneriet, kjøpte kaffe og scones og sette meg UTE med eit teppe over beina og sola i fjeset. Love it!! Midt i gågata i Trondheim, midt i februar og berre heilt perfekt sitte-ute-på-cafè-og-lese-bok-vèr! Og boka må eg verkeleg anbefale! Eg måtte tvinge meg sjølv til å legge den bort seint i går kveld, berre fordi eg ikkje ville bruke den opp på berre ein dag. Ja, og dessutan var det nok også leggetid for lengst… No skal eg straks krype opp i godstolen med ein god kopp kaffe og boka mi igjen. Luksus!

Ønskar deg ein fortreffeleg onsdag!

To heilt ulike prosessar

Det er så deilig når helga får vere helg, timane er lange og ingenting står på programmet. Og så fyllast alle timane likevel! Dei fleste fyllast med slikt som er fint og godt, men det oppstår også ei og anna minikrise i heimen… 

På dei øverste bilda ser du komposten vår. Kompostering er gøy! Ja, det er faktisk det! Eg blir utruleg fascinert av å sjå korleis det vi kastar i komposten påvirkar prosessen i kassen, og så blir det til noko matnyttig! ;) (Hihi... Pun intended!) I luka nederst hentar vi fram ganske fin jord, som pakkast i vanlege søppelsekkar. Sekkane får nokre hol i botnen, slik at meitemarkane kan kravle litt ut og inn som dei vil, og så skal jorda få fortsette sin prosess og bli supertilskot til buskar og bed utpå våren. Men eg er ganske uerfaren enno, så eg er spent på korleis frosten spelar inn. Foreløpig held vi i alle fall prosessen inni KompostBjørnen varm og fin!

Inne kan vi også pusle med ulike ting. No i helga hadde vi ei koseleg malestund ved kjøkkenbordet, og alt var fryd og gammen til det plutseleg vart bråstopp. Kor vart det feil? Det gjekk frå idyll til total kollaps på ti minutt, og vi trengte jammen litt tid for å komme igang igjen etterpå. Slike prosessar syns eg er vanskeleg å forstå! Pappaen var på fjelltur, og eg og ungane skulle på bytur og konsert. Men eg kan love deg at det ikkje er lett å dra på tur med krykker og treåring som ikkje samarbeider… Så då kom nederlaget susande, og mamma vart skikkeleg sinteguri, noko som sjeldan løyser vanskelege situasjonar. Isj! Det endte heldigvis godt, mykje takka vere godaste storesystra, som trøysta Alfred då mamma hadde trampa ut i raseri. Og godaste Alfred som sa unnskyld for første gong i sitt liv, og som delte ut verdas aller beste kos. Og mamma måtte grine litt igjen, og seie unnskyld for at eg vart så sint. Så pakka vi veska og krykkene og stabla oss ut i bilen, framleis litt tårevåt, og lillebror sovna, mens Anna satt og skravla og sang, og vi kom oss til byen. Vi kom oss på beina og på superflott konsert! Det kallar eg Happy Ending! 

Joda, det er mange som har temperament her i huset, men heldigvis er vi gode med kvarandre!

Ver god med dei du har rundt deg, du også!

Enjoy the little things

Kos deg med dei små tinga! Legg merke til det som er godt, fint, vakkert, inspirerande og gir deg noko! No når debatten går om gravide og sjukmeldingane deira, kjenner eg at eg treng å vere positiv. Av og til treng ein det litt meir enn ellers. No når eg ikkje er i arbeid, men heller ikkje er sjuk, treng eg å tenke på det som er bra, og heldigvis er eg flink til å fryde meg over dei enkle tinga! Som ein heimelaga kaffe latte og to kjeks på ein vanleg kvardag, med sola inn vinduet og heile verda i fanget...

Og om det er vanskeleg å halde fokus, kan jo alltids ei runde på Pinterest vere til hjelp…! ;)

by Lisa Congdon

fra inspirationalpicturequotes

fra Happy Go Lucky

fra Weheartit